Het bergachtige Hertogdom Paswacht ligt tegen het Concordaat aan in een gebied dat van oudsher vele verschillende religies herbergt.
Paswacht beslaat het zuiderlijke gedeelte van het Coleqgebergte, waar de vesting Paswacht ligt en de oostelijke bergen van de Tanden van Kromor waar het stoffige mijnwerkersdorp Kordan tussen twee tempelvestingen van Kromor ingeklemd ligt. Dit grote gebied, dat eigenlijk alleen maar betaat uit héél veel bergen en een paar kloosters, één fort en een mijndorp wordt geregeerd door hertogin Halima van Paswacht, die wel de taak heeft om alle noordelijke passen van Gelian dicht te houden voor een onverhoedse, maar onwaarschijnlijke aanval vanuit het Concordaat.
De bergen in deze streek zijn jong en onherbergzaam. Hoe verder men de bergen intrekt, hoe droger het landschap wordt. Hier zijn alleen nog maar de kloosters en tempelvestingen te vinden van verschillende religieuze (krijgers)orders die in de desolaatheid van de Coleqbergen hun levenszin proberen te vinden. Orders die niet alleen Soloz en Kromor toegewijdt zijn. Orders die oogluikend door de Geliaanse autoriteiten getolereerd worden.
De Sariënorde heeft in dit gebied zijn Grote Tempel, gebouwd in een diep ravijn. De Sariën zijn een oeroude orde die net als de Shennar de balans in we wereld proberen te waarborgen – maar dan een balans in het leven, gedachten en emoties. Ze zoeken hun heil niet in het goddelijke van buiten, maar in het goddelijke van iedereen.
Dan liggen er nog een onbekend aantal Tempels van de Orde der Drakenruiters in dit gebied. Omdat de Tempels alleen via de lucht te bereiken zijn is het onduidelijk hoeveel het er zijn – en hoevel Drakenruiters er nog leven.
Een paar eenzame Drakenruiters hebben in hun ouderdom samen met hun draak een leven in afzondering opgebouwd. Om vredig te sterven buiten de hectiek van het leven.
Ook is er de Tempel der Elementen in het zuiden van het Coleqbergen – tegen het Woud van Ælendýn aan. In deze bijzondere tempel in tevens een maanpoort. De locatie van deze tempel is slechts bij weinigen bekend.
Hoe verder men in de richting van het Concordaat komt, hoe droger het landschap wordt. Het Coleqgebergte is daar zo goed als verlaten. Weinig Sailon zullen hier voetstappen achterlaten. Toch is ook dit gebied bewaakt. In iedere passage naar het Concordaat is een toren of een klein fort gevestigd. En hiermee is Paswacht bij uitstek een militair Hertogdom – maar met nauwelijks soldaten…
De hertogin zelf is gehuwd met de Drakenruiter Darman en woont in Fort Paswacht – niet te verwarren met het gelijknamige dorp. Dat stroomafwaarts ligt en het culturele hart van deze streek vormt, met haar enorme bibliotheek en ‘noordelijke’ architectuur. Het kleine fort waar Hertogin Halima woont, is gebouwd in een spelonk tussen twee bergen en sluit het hele dal af. Alleen door een honderd meter lange gang van ongeveer tachtig centimeter breed en anderhalve meter lang, kan men naar de andere zijde. Naast de hertogin en Darman en zijn Draak, wonen er zes gardisten met hun gezinnen. De hertogin heeft haar grote vertrek boven deze gang en alleen aan de zuidzijde zijn ramen gemaakt. Dit vertrek is ingericht als men zou verwachten van een prinses uit het Concordaat. Ze ontvangt weinig bezoekers in deze afgelegen vesting. Alleen in een kleine toren die boven het fort uit steekt kan men het concordaat zien.
Recentelijk hebben troepen uit het Concordaat een poging gedaan om ‘in te breken’. Ze waren bijna succesvol. Het was toeval dat de vijf jonge mo’vashin ontdekt werden aan de Geliaanse kant van het fort, voordat ze het poortje open konden zetten voor het wachtende leger.
Hertogdom Paswacht is meer beïnvloed door de Sho-Gaddar cultuur dan enige andere streek in Ysaïlon en de inwoners zijn on-Geliaans tolerant. Het lokale dialect is doorspekt met Concordaatse woorden of verbasteringen en de werktuigen die op het land en in de bouw worden gebruikt kennen ook hun oorsprong in het Concordaat. De Architectuur is een bijzondere mengelmoes van Midlands en Concordaats. Met koepels naast puntdaken. Er is in de cultuur van Paswacht veel wederzijds respect, natuurlijk heeft de hertog een natuurlijk gezag, maar als eeuwenlange smeltkroes van culturen is er een grote waardering voor de kwaliteiten van een persoon, die individuele ontplooiing aanmoedigt. De stad Paswacht heeft één van de belangrijkste bibliotheken van het Midland, er is een Hogeschool voor Architectuur en de meeste Saïlon, in tegenstelling tot de rest van het Midland, kunnen lezen en schrijven. Bewijs van de culturele rijkdom van het gebied zijn de vele Corpenneese studenten die dit landsdeel graag bezoeken. Dat is niet enkel om van het gunstige klimaat te genieten.
